A zaplacili za prawa do zrobienia remake'u? Bo jesli tak to wszystko jest w porzadku, a jesli nie to moga miec problemy.


No z ta Monaliza to troche cie ponioslo :). Przeciez mozesz kupic kopie, albo "nowa wersje" tego obrazu. Ona jest taka cenna bo ja (podobno) sam wielki Di Caprio namalowal ;).

Rozumiem jesteś za darmowością takiego rozwiązania? Bo obawiam się, ze skąś na to musiałyby się znaleść jakieś fundusze by wynagrodzić urzędników, którzyby katalogowali i trzymali tego typu pieczę nad dokumentami.

"bez możliwości przedłużania" Tzn?

No tak, ale autor był też człowiekiem, który może miał żonę, dzieci - żona może nie pracowała, tylko utrzymywała się z zarobków męża. Trochę piszesz tak jakbyś ich chciał pozbawić praw do wypracowanego majątku.

Kupując książke w księgarni też tak jakby nabywasz "licencję na jej przeczytanie" - przecież po takim zakupie wciąż nie możesz samemu zrobic dodruku.

Nie ma.

To chyba było pytanie nie do mnie a do GrzechuGreka? Bo ja uważam, że nie rózni się niczym. ;)

Ale zaraz, jesli kupil od niego te strone jakis hipotetyczny sklep, albo dla tego sklepu hipotetycznie pracowal no to jego rodzina nie bedzie dostawac dalszej kasy z tego tytulu. No chyba, ze pracowalby w jakiejs innej firmie i sprzedawl im licencje... A cholera! Sam sie juz pogubilem w tych paralelach. Musze to jeszcze raz przemyslec :)

Chyba tak. xD Utworzenie komuś sklepu to jak sprzedanie książki. Sprzedanie praw do silnika na jakim sklep działa to jak sprzedanie praw do wydania ksiażki. Rożnica jest widoczna.

Owszem, musiałby pewnie zapłacić, ale ustalona cena oczywiście powinna być za to rozsądna.
Ponad to, jeśli autor by się nie popisał twórczością i wydał gniota bądź crapa którego i tak nikt by nie chciał kupować to i tak chyba nie opłacałoby się przedłużać.

Martwisz się o jego rodzinę, że nic z tego już nie będzie miała.... A co z rodziną takiego pracownika przemysłowego, która utrzymywała się z zarobków męża, a ten zginął w wypadku przy pracy. Dobra, dostanie odszkodowanie, a dalej co?

Po drugie, jak rodzina autora zdecyduje się na taktykę "psa ogrodnika" bo dalsza sprzedaż i dystrybucja dzieła nie będzie się opłacała i nie będzie im zależało, to co ma powiedzieć inna osoba, która jednak chciałaby móc legalnie nabyć jego dzieło?

Wyjaśnijmy coś: Ja nie miałbym nic przeciwko temu, żeby ochrona prawem autorskim trwałą nawet i 1000 lat, aby tylko każdy przez ten czas miał możliwość legalnego nabycia tego dzieła/oprogramowania.

Lexor, niby tak, ale akurat książkę po zakupie mogę ją posiadać do końca życia, mogę ją odsprzedać, bądź podarować komuś w prezencie. Mogę ją do woli czytać kiedy chcę i gdzie chcę i nikt mi nie będzie ew. robił problemów kiedy zmienię adres zamieszkania, bądź zmienię... regał. Co w przypadku oprogramowania może już nie być takie oczywiste.

A szkoda, na wielu innych forach takie coś istnieje i jest bardzo wygodne oraz pomocne.

No niby tak. Ale chyba nikt by ksiazek nie pisal, gdyby na jeden sprzedany egzemplaz trzebaby sie bylo tyle narobic :)

A co myslisz o (najprostszy przykład) malarzach, którzy za życia biedowali, nikt ich nie doceniał i dopiero po wielu latach/wiekach ich dzieła nabrały ogromnej wartości?

Z tym, że pracownik przemysłowy regularnie otrzymywał wynagrodzenie co miesiąc, miał opłacone składki, mógł odkładać itp. Twórcy żyjacy ze sprzedaży swoich dzieł to zupełnie inna kategoria "pracowników".

No ok, ale w końcu to jakby nie było własność rodziny, nie? Czemu "ktoś obcy" ma tu ustalać jakieś zasady?

Jest wiele bogatych osób na świecie którzy chcieliby mieć w swoim domu jakiś konkretny obraz, a oryginał jest (zwykle) tylko jeden i obecny posiadacz nie chce go sprzedawać - co oni ma ją na to powiedzieć?

To ze ktoś posiada prawa do czegoś, niekoniecznie musi od razu oznaczać że będzie się chciał się tym dzielić z innymi. Może się nimi nie dzielić ze względu na zwykłą "zachłanność" ale innym dobrym powodem mogą być też "względy strategiczne".

Owszem, nie jest oczywiste, ale zakup opgrogramowania opiera się zwykle na jakiejś formie dwustronnej umowy i szkoda że większość ludzi na nią nie patrzy PRZED zakupem (ja np. czytam kazdą, a moi znajomi sie za mnie smieją), a zaczyna sie "martwić" dopiero po jakimś czasie.

Cóż ciężko stwierdzić, czy wykupili czy nie, bo jak się wykupuje do czegoś prawa, to chyba nie po to by musieć zmieniać tytuł, ale inne rzeczy. Jest to kwestia dyskusyjna czy tworzący remake'i kiedykolwiek wykupują prawa do ich nakręcenia, bo jak to sprawdzić, na wikipedii? Cóż lepiej nie wdawać się w dyskusję na ten temat, to miał być jedynie przykład tego że przynajmniej w ostatnim dwudziestoleciu w pewnych sferach należy patrzeć na prawa autorskie pod innym kątem, bo ci którzy tych praw powinni koniecznie przestrzegać tak już od dłuższego czasu robią, patrzą pod nieco innym kątem i może leciuchno przymrużają oczy.

Monaliza była tylko wymyślonym naprędce przykładem, nie chciałem by ktokolwiek odebrał tę wypowiedź tak sztywno.

A co myślisz o(najlepszy przykład) developerach takich gier jak "Gamers Unknown Survival ", "Last Survivor", "NightZ ", czy chyba już najlepszy przykład - "Hunt Down The Freeman" i każda inna gra, która zbierała najgorsze recenzje i oceny użytkowników?
Myślisz że te "dzieła" z czasem nabiorą ogromnej wartości? :)

W przypadku obrazu masz rację. Jednak w przypadku oprogramowania to niech się nie zdziwią, jak ktoś sobie pobierze piracką wersję, tylko dlatego, że nigdzie nie mógł kupić legalną choć chciał.
W tym przypadku nazywanie tego kogoś "złodziejem" i ściganie z urzędu to czysty kretynizm. Jak już to prędzej bym to nazwał wykroczeniem ze znikomą szkodliwością społeczną.

Dlatego śmieszą mnie akcje korporacji typu Nintedoo odnośnie romów do starych gier z NESa, zaś tych, którzy pobierali ich pirackie wersje uważam za całkowicie usprawiedliwionych. Co innego, gdyby Nintendo dalej prowadził sprzedaż tych romów.

Jak wyżej napisałem.

Nie "szkoda" lecz "mają rację".
Wiele umów licencyjnych nie dość że jest bardzo nieczytelna i trudna do zrozumienia bez fachowej pomocy prawnika, to jeszcze nie rzadko jest kpiną i pluciem w twarz dla klienta/użytkownika końcowego. Cytując wikipedię:

Licencje na oprogramowanie są najczęściej bardzo restrykcyjne i większość użytkowników nie czyta ich w ogóle. Większość takich licencji ogranicza liczbę komputerów, na których można zainstalować oprogramowanie, liczbę użytkowników, którzy mogą go używać i wprowadzają wiele innych ograniczeń, które nie są bezpośrednio związane z technologią. Standardowym elementem każdej niemal licencji oprogramowania jest klauzula o wyłączonej odpowiedzialności producenta z tytułu używania oprogramowania przez licencjobiorcę, której znaczenie polega na braku jakiejkolwiek odpowiedzialności producentów oprogramowania za np. skutki błędów w programach.

Dlatego - przynajmniej jeśli chodzi o używanie w domu - też nawet nie ich czytam, a tylko klikam "Zgadzam się"(bądź F8) tylko dlatego, bym mógł zainstalować program/grę a nie dlatego że się zgadzam z nie raz absurdalnymi warunkami. Zresztą pisać sobie mogą co tylko chcą...., nawet to, że mam oddać nerkę, czy to, że mam tańczyć nago podczas instalacji. Na mnie takie podstępne zaklęcia psychiczne jak "Instalując i używając program automatycznie się zgadzasz przestrzegać warunków zawartych w licencji" nie działają.

Oczywiście to nie oznacza, że ja będę np. kupiony program kopiował i instalował na wielu komputerach, rozdawał między znajomymi, wykorzystywać w celach komercyjnych(chyba że twórca na to zezwolił) bądź umieszczał na torrentach, bo to rzeczywiście byłaby to poważna podłość wobec twórców/developerów, którzy rzeczywiście ciężko pracowali.

Ale za to jeśli chodzi o takie zapisy, jak zakaz zrobienia kopii zapasowej, zakaz zrobienia obrazu ISO w celu gry przez wirtualny napęd, zakazu udostępnienia swojego komputera komuś ze swojej rodziny, czy..... UWAGA - zakaz osobom postronnym patrzenia się w ekran monitora komputera podczas gdy mam uruchomioną grę - to mam na nie zupełnie wywalone.
Przynajmniej w domu. Co innego w firmach, gdzie rzeczywiście może być problem.

Tak mi sie skojarzyło: https://www.youtube.com/watch?v=Ew8j62WaZ7Q

Co do reszty:

To smutne, ze tak do tego podchodzisz. To co tu napisałeś sprawia, że w zasadzie nie mam po co kontynuować tej dyskusji.

I wzajemnie.

-------------------------------------
Lepiej będzie już zakończyć ten offtop który niechcący zaczął Drakon1590 i wrócić do tematu spraw polskich lokalizacji.

Proszę zakończcie dyskusji, bo tylko niepotrzebne spamujecie. Skupmy się na tematu.

Jak chcecie dalej dyskutować o prawa autorskie, to proszę załóżcie nowy i osobny tematu, a nie tutaj. Dziękuję.

Zakichanym obowiązkiem dewelopera/głównego wydawcy powinno być dostarczenie "pełnego" produktu. Jeśli nie zabezpieczył swoich interesów wsześniejszymi umowami, to on powinien się dogadywać z lokalnym wydawcą, któremu udzielił licencji a nie gog czy zmuszać użytkownika do kombinowania.

A prawo autorskie to bubel, który jakby nie lobby nie miałby prawa istnieć, bo zezwala na działania, które w innym przypadku byłyby uznane za bezprawne. Nie twierdzę, że nie należy chronić praw twórców, tylko nie w ten sposób.

Może warto jednak zrobić oddzielny temat, chyba że uważacie dyskusje za zakończoną.

Nie wiem, kiedy to dodali, ale The Last Door: Collector's Edition jest od niedawna po polsku. :)

https://www.gog.com/game/last_door_collectors_edition_the